Szkarlatyna jest chorobą wywoływaną przez bakterie Streptococcus pyogenes, które atakują jamę ustną. Do pierwszych objawów należą: wysoka gorączka, ból gardła i charakterystyczna wysypka w kolorze czerwonym. Po kilku dniach pojawia się nalot, który występuje w gardle, a także na języku. Choroba ta atakuje głównie dzieci w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym, jednak może pojawić się również u dorosłych.
Objawy szkarlatyny
Czerwona wysypka może wskazywać na wiele chorób. Jej wygląd często różni się między sobą, co pozwala na prawidłowe rozpoznanie. Szkarlatyna to choroba objawiająca się czerwoną wysypką pojawiającą się głównie na twarzy, ale także na tułowiu, plecach, pośladkach czy w pachwinach. Odpowiadają za nią bakterie paciorkowca. Najczęściej występuje u dzieci w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Do pierwszego objawu szkarlatyny należy wysoka gorączka, która może osiągać temperaturę nawet 40 stopni C. Po kilku dniach powiększają się węzły chłonne szyjne, gardło przybiera kolor szkarłatnoczerwony. Może pojawić się także biały nalot w jamie ustnej. W pierwszej lub drugiej dobie po zakażeniu można zauważyć szkarłatną wysypkę. Jest ona drobna, przypomina poparzenie słoneczne, a także może swędzieć. Na twarzy wysypka pojawia się w pierwszej kolejności na policzkach. W okolicy ust i nosa skóra jest blada. U niektórych osób występują ból brzucha, biegunka, a także wymioty.
Szkarlatyna u dzieci pojawia się częściej niż u dorosłych, przez co jest mylona z anginą lub z grypą. Najczęściej rozpoznaje się ją dopiero w chwili wystąpienia wysypki.
Przebieg choroby
Szkarlatyna nie dotyka noworodków, dlatego jeśli u najmłodszych pojawiają się niepokojące objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Choroba może wystąpić jednostkowo u niemowląt. Objawy u dorosłych to: ból gardła, wysoka gorączka i ból brzucha. W wielu przypadkach szkarlatyna może mieć ostry przebieg, a nieleczona prowadzi do groźnych powikłań. Zalicza się do nich:
- utratę przytomności,
- zaburzenia pracy serca,
- problemy z układem krążenia,
- powiększenie narządów wewnętrznych, takich jak śledzona i wątroba.
Nieleczona choroba może prowadzić do sepsy. Ważna jest zatem szybka diagnostyka.
Do leczenia osób dorosłych wykorzystuje się penicylinę lub jej zamienniki w przypadku pacjentów uczulonych na ten rodzaj antybiotyku.
Leczenie szkarlatyny
W leczeniu szkarlatyny zaleca się antybiotykoterapię. Terapia powinna trwać około 10 dni. Dawkę oraz czas trwania ustala lekarz i nie należy ich samodzielnie modyfikować lub przerywać, nawet jeśli widać poprawę. Celem leczenia jest zatrzymanie wytwarzania toksyn, które powodują chorobę. Do leczenia można zastosować doraźnie leki przeciwbólowe. Chorzy powinni przebywać w domu, wypoczywać i spożywać dużą ilość płynów. Leczenie szpitalne może być konieczne jedynie w sytuacji, kiedy przebieg jest ciężki lub objawy się nasilają.
Najnowsze komentarze