O co chodzi z tenodezą ścięgna bicepsa?

Ścięgno bicepsa, czyli długiej głowy mięśnia dwugłowego ramienia, stanowi kluczowy element stabilizacyjny odpowiadający za funkcjonalność stawu ramiennego, dlatego tak ważne jest, by działało bez zarzutu. Gdy zostanie uszkodzone, dochodzi do czasowego lub trwałego zaburzenia biomechaniki barku i w efekcie ograniczenia ruchomości aparatu ruchowego, a dodatkowo pojawiają się ból i inne nieprzyjemne objawy. Jeśli patologia jest zaawansowana, konieczna może się okazać tenodeza ścięgna bicepsa.

Na czym polega zabieg tenodezy ścięgna bicepsa?

Tenodeza ścięgna bicepsa to zabieg operacyjny wykonywany najczęściej techniką artroskopową i dzięki temu minimalnie inwazyjny. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym. Najpierw chirurg wykonuje dojścia artroskopowe, czyli niewielkie nacięcia, przez które następnie wprowadza narzędzia i lokalizuje uszkodzone ścięgno, po czym dokonuje jego rekonstrukcji, a na końcu zakłada szwy. Cała procedura trwa około 2 godzin. W jej trakcie pacjent znajduje się w pozycji półleżącej, a jego kończyna jest ustabilizowana przy użyciu specjalnego wyciągu, co zapewnia chirurgowi swobodny dostęp do pola operacyjnego.

Jakie są wskazania do tenodezy ścięgna bicepsa?

Nie każdy pacjent z urazem mięśnia dwugłowego ramienia kierowany jest od razu na zabieg tenodezy ścięgna bicepsa. Wszystko zależy od rodzaju uszkodzeń i stopnia ich zaawansowania. Aby dobrze im się przyjrzeć, lekarz zleca badania (USG, rezonans magnetyczny) i na ich podstawie dokonuje oceny stanu klinicznego stawu ramiennego, po czym dobiera odpowiednie w danym przypadku leczenie. Wskazaniem do tenodezy ścięgna bicepsa jest między innymi poważne uszkodzenie obrąbka stawowego typu SLAP oraz przewlekły stan zapalny. Przeciwwskazaniem – izolowane uszkodzenie ścięgna.

Jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu?

Rekonwalescencja po tenodezie ścięgna bicepsa trwa 3 – 4 tygodnie, co potwierdzają specjaliści ze Sport-Klinika, gdzie można to wykonać.. W pierwszym tygodniu szczególnie ważny jest odpoczynek, w kolejnych natomiast rehabilitacja. W trakcie rehabilitacji pacjent powinien skupiać się przede wszystkim na ćwiczeniach wzmacniających staw łokciowy i zwiększających zakres jego ruchów. Z czasem ból powinien coraz bardziej słabnąć, a ograniczenia ruchomości zmniejszać się, aż do całkowitego wyleczenia.