Wenflon fachowo jest nazywany kaniulą dożylną. Służy on między innymi do wykonywania badań, podawania leków podczas leczenia w szpitalu i pobierania krwi. Jego założenie nie jest jednak tak proste, jak mogłoby się wydawać. Szczególnie, gdy osoba, która go zakłada nie ma wystarczającej wiedzy i doświadczenia.

Wenflon – do czego służy?

Wenflon służy przede wszystkim do łatwego podawania leków bez konieczności każdorazowego wkłuwania się. Ułatwia szybką interwencję w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia. Przy jego pomocy można także pobrać krew pacjenta. Najczęściej jest aplikowany do żyły podskórnej, grzbietu dłoni, zgięcia łokciowego albo przedramienia. Aby uniknąć stanu zapalnego i powstania infekcji, kaniula dożylna powinna być wymieniana przynajmniej raz na 72 godziny. 

Jak prawidłowo go założyć?

Przed założeniem wenflonu, pacjent powinien być poinformowany o tym, jak będzie przebiegała czynność. Pielęgniarka powinna dokładnie umyć ręce, na które dodatkowo zakłada jednorazowe rękawiczki ochronne. Następnie należy dokładnie zdezynfekować miejsce wkłucia przy pomocy środka antyseptycznego. Kolejnym krokiem jest wyjęcie wenflonu z opakowania, usunięcie osłonki na igłę i wkłucie się na głębokość około ⅓ i pod kątem 30 stopni. Skóra powinna być naciągnięta, dzięki czemu użycie wenflonu będzie mniej dotkliwe. Następnie należy go wprowadzić do żyły i usunąć igłę. Ostatnim krokiem jest założenie koreczka i zabezpieczenie wenflonu przed przemieszczaniem się. Ważnym jest, aby przepłukać kaniulę dożylną roztworem 0,9% NaCl. Po wykonaniu wszystkich czynności wenflon jest gotowy do użytku. Tutaj znajdziesz różne rozmiary wenflonów.

Pielęgnacja miejsca wkłucia

Najwygodniej pracować z przezroczystymi opatrunkami, które ułatwiają oględziny i zmniejszają ryzyko odczynu alergicznego. W przypadku wenflonów wkłucie zmieniane jest na tyle często, że stosowanie opatrunków takich jak np. chlorheksydyna może stanowić zabezpieczenie u pacjentów z immunosupresją.  

Przypadkowe założenie wkłucia do tętnicy

Zdarza się, że po wkłuciu igły krew jest zdecydowanie jaśniejsza niż zwykle i wypycha mandryn. Najprawdopodobniej oznacza to wkłucie do tętnicy. Jeżeli mimo wszystko kroplówka zostanie podłączona, a krew będzie się cofać do dreny i tętnić – z pewnością oznacza to trafienie w tętnice. W takiej sytuacji należy natychmiast usunąć wkłucie i mocno uciskać miejsce po igle. Linia tętnicza może zakłócać przepływ krwi, utrudniając jej dostęp do wybranych tkanek. Leki podane do tętnicy zamiast do żyły mogą doprowadzić do ich uszkodzenia. Iniekcje do krwiobiegu powinny być przeprowadzane wyłącznie za pośrednictwem żył.

Sprawdź też: https://mercant.pl/wenflony-co-oznaczaja-kolory-i-jaki-rozmiar-wybrac-,n1051,pl.html. 

Wskazania do założenia wenflonu

  • leczenie hospitalizacyjne, 
  • systematyczne dożylne podawanie leków, 
  • zabiegi operacyjne, 
  • stan zagrożenia życia (niedożywienie, wstrząs, odwodnienie), 
  • transfuzja krwi, 
  • nawadnianie pozajelitowe,
  • podanie kontrastu przed wykonaniem tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego oraz innych badań obrazowych.

Przeciwwskazania

Przed założeniem wenflonu warto poznać przeciwwskazania. Do najważniejszego z nich należy zwłóknienie tkanek, wywołane wielokrotnymi wkłuciami, ale także kruche naczynia krwionośne. Nie powinno się zakładać wenflonu u wcześniaków i dzieci, u których widoczność żył jest mała: odwodnionych czy otyłych. 

Powikłania

Najcięższym z powikłań może być przypadek, gdy u pacjenta dojdzie do odłączenia kaniuli dożylnej od gniazda luer locka. Gdy fragment kaniuli ulegnie przemieszczeniu, może wywołać masywny stan zapalny. W takim wypadku należy usunąć wenflon chirurgicznie. Do najczęstszych powikłań należą jednak krwiaki po wyjęciu kaniuli – można zminimalizować ryzyko ich wystąpienia uciskając miejsce po usunięciu wenflonu. Inne możliwe powikłania to: odczyn alergiczny lub stan zapalny w miejscu wkłucia lub zator spowodowany przez zakrzep. 

Podobne wpisy:

Brak podobnych wpisów.