Morfologia z rozmazem pozwala oznaczyć m.in. poziom bazofili we krwi. Czym są? Jak interpretować wyniki tego badania? O czym świadczy podwyższony poziom bazofili, a o czym zaniżony?
Czym są bazofile?
Bazofile są rodzajem leukocytów, czyli białych ciałek krwi. Leukocyty odpowiedzialne są głównie za walkę z drobnoustrojami i patogenami wnikającymi do organizmu w czasie infekcji wirusowych i bakteryjnych oraz skaleczeń. Ilość bazofili to podstawowy parametr, który znajduje się w każdej morfologii z rozmazem pod skrótem BASO.
Bazofile wykształcane są w szpiku kostnym. Mają specyficzną budowę, która pozwala na „noszenie” w sobie takich substancji jak histamina, heparyna i serotonina. Histamina odpowiedzialna jest za zwiększanie przepuszczalności naczyń krwionośnych w czasie reakcji alergicznych. Heparyna jest nieodzowna do regulacji krzepliwości krwi, a serotonina bierze udział w licznych procesach neurologicznych. Bazofile posiadają umiejętność wchłaniania patogenów (pożerania ich), dzięki czemu mogą zostać usunięte z organizmu.
Jakie są normy dla bazofili?
W zdrowym organizmie ilość bazofili jest stała i waha się między 0 a 300 komórkami na mililitr krwi. Chociaż pełnią bardzo istotną rolę w organizmie, wcale nie ma ich aż tak wiele – stanowią niespełna 1% wszystkich leukocytów. Na ilość bazofili wpływa płeć, wiek, przebyte choroby czy ogólna kondycja organizmu. Warto wiedzieć, że w zdrowym organizmie bazofile mogą być natychmiastowo wytworzone, gdy zachodzi taka konieczność, nie ma zatem potrzeby, aby krążyły we krwi, gdy nie są potrzebne.
Niektóre laboratoria medyczne przyjmują za normę przedział 100-300 bazofili na mililitr krwi. W takich przypadkach każda liczba poniżej 100 będzie uznana za niedobór tych białych ciałek – nie należy jednak się denerwować do czasu, aż nie skontrolujemy całościowych wyników morfologii z lekarzem prowadzącym.
Zbyt wysoka ilość bazofili
Wysoki poziom bazofili to stan określany jako bazofilia. Najczęściej obserwuje się podwyższony stan bazofilów w okresie nasilonej alergii (np. na wiosnę przy katarze siennym), w chorobach hematologicznych (białaczka), przy zaburzeniach hormonalnych (najczęściej powodowanych niedoczynnością tarczycy) czy jako efekt uboczny stosowania pewnych leków. Bazofilia pojawia się również jako reakcja na przebytą infekcję, terapię estrogenami czy w okresie rekonwalescencji pooperacyjnej. W większości przypadków nadmiar bazofili nie powinien być jednak powodem do niepokoju.
Zbyt niska ilość bazofili
Sam niski poziom bazofili nie jest wskazaniem do dalszych badań – zważywszy, że za normę w niektórych laboratoriach uznaje się i 0 bazofili na mililitr krwi. Jeśli pozostałe wyniki krwi nie są niepokojące, a ogólna kondycja organizmu jest dobra, ilość bazofili nie ma większego znaczenia. Za potencjalnie obniżające poziom bazofili we krwi uznaje się niektóre leki, m.in. antybiotyki czy niesteroidowe leki przeciwzapalne. Suplementy diety, tabletki na serce bez recepty czy inne popularne środki apteczne nie mają wpływu na poziom bazofili. Warto wiedzieć, że w skrajnych przypadkach niski poziom bazofili może być łączony z poważnymi reakcjami organizmu, jak np. owrzodzenia w jamie ustnej, powiększenie węzłów chłonnych, gorączka czy bóle stawów. Zdarza się to jednak sporadycznie i najczęściej daje również inne objawy w ogólnym badaniu krwi.
na swojej stronie posiada merytoryczne wpisy na temat zdrowia i postępowania w przypadku najczęściej występujących chorób.
Najnowsze komentarze