Substancje słodzące zyskują coraz większe znaczenie w żywieniu człowieka. W końcu żywność XXI wieku powinna być nie tylko smaczna, ale także służyć naszemu zdrowiu. Sukraloza to substancja należąca do grupy słodzików. Nadaje słodki smak artykułom spożywczym i nie dostarcza nawet 1 kalorii! Spotkać ją możemy w żywności dietetycznej. Czy spożywanie słodzików takich jak sukraloza jest bezpieczne? Dowiedz się!
Sukraloza – charakterystyka związku
Sukraloza to słodzik należący do rodziny substancji intensywnie słodzących. Jest to pochodna sacharozy, czyli klasycznego cukru spożywczego. Różnica pomiędzy tymi dwoma związkami polega na zastąpieniu grup hydroksylowych (-OH) w sacharozie, cząsteczkami chloru. Związek ten nie występuje w środowisku naturalnym, ale jest uzyskiwany na drodze syntezy chemicznej.
Sukralozę w produktach spożywczych oznacza się ją symbolem E955. Ten słodzik, podobnie jak inne substancje intensywnie słodzące, nie dostarcza kalorii – jest bezkaloryczny. W porównaniu do cukru jest ponad 600 razy słodszy, a ponadto dodany do produktów spożywczych z innymi substancjami słodzącymi wykazuje efekt synergistyczny, potęgując odczuwanie słodkości. Aby dowiedzieć się więcej na temat właściwości suklarozy, zajrzyj tutaj: https://vitapedia.pl/sukraloza.
Sukraloza – historia związku
Sukraloza została odkryta w 1976 roku przez chemika Shashikant Phadisa, który pracował nad grantem naukowym w Londynie. Jednym z pierwszych krajów, który dopuścił ją do użycia była Kanada (1991 r.), a następnie Australia i Nowa Zelandia w 1993 i 1996 odpowiednio. Sukraloza jest uznawana za bezpieczną na terenie Unii Europejskiej od 2000 roku. Od 2004 roku jest również dopuszczona do obrotu – wykorzystuje się ją w produkcji żywności, a także jest dostępna w sprzedaży jako słodzik.
Sukraloza – bezpieczeństwo i wpływ na zdrowie
Jak wskazują źródła naukowe sukraloza spożywana z produktami spożywczymi lub jako dodatek – słodzik, jest wchłaniana niemal całkowicie w świetle przewodu pokarmowego, ale nie ulega metabolizmowi. Co więcej, nie ma zdolności do kumulowania się w tkankach i jest całkowicie wydalana w formie niezmienionej.
Najświeższa decyzja o bezpieczeństwie tego związku pochodzi z 2000 r. Została ona wydana, po analizie dostępnych badań klinicznych, przez Komitet Naukowy ds. Żywności (SCF, poprzednik EFSA). Co ciekawe, właśnie teraz odbywa się kolejna analiza bezpieczeństwa tej substancji i zbierane są najnowsze dane naukowe i wyniki doświadczeń związanych z sukralozą. Możemy się zatem wkrótce spodziewać aktualizacji oceny bezpieczeństwa tej substancji.
Zasady dodawania sukralozy do artykułów spożywczych, a także ilości w jakich może być stosowana są określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. Obecnie ADI dla sukralozy zostało określone na poziomie do 15 mg na kilogram masy ciała na dzień. Oznacza to, że zdrowa, dorosła osoba o masie ciała np. 60 kg może dziennie spożyć do 900 mg (60 *15 mg = 900 mg) sukralozy. Ilość ta spożywana codziennie, przez całe życie nie powinna wpłynąć negatywnie na zdrowie.
Co ciekawe, przedstawiciele Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością i Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego wskazują, że jeśli słodziki są elementem zdrowej diety, to mogą wspierać kontrolę poziomu glukozy we krwi i redukcję masy ciała. To co podkreślają, to fakt, że pozostałe nawyki – dieta czy codzienna, regularna aktywność są bardzo ważne. Natomiast żywność ze słodzikami może stanowić wsparcie, jeśli pozwala wyeliminować lub ograniczyć spożywanie cukru.
Sukraloza w artykułach spożywczych
Sukraloza bywa stosowana zarówno jako samodzielny słodzik, ale także jako dodatek do żywności. Obecnie na rynku spożywczym sukralozę można zakupić pod nazwą Splenda, w której 1,1% masy stanowi właśnie ta substancja słodząca. Słodzik ten możemy także spotkać w różnych produktach bez cukru. Warto podkreślić, że sukraloza jest stabilna termicznie i odporna na ogrzewanie. Dzięki temu można stosować ją podczas przygotowania i produkcji artykułów spożywczych poddawanych obróbce termicznej np. pieczeniu. Ponadto sukraloza po spożyciu nie pozostawia obcego np. metalicznego posmaku.
Sukraloza charakteryzuje się bardzo dobrymi właściwościami w zakresie produkcji żywności. Jest odporna na szeroki zakres temperatur, a także pH. Dzięki temu dodaje się ją do artykułów pieczonych np. produktów piekarniczych, ale także np. kwaśnych napojów. Sukralozę spotkać można także w napojach i żywności dla sportowców.
Zastosowanie suklarozy w produkcji żywności może być źródłem wielu korzyści. Słodzik ten nadaje słodki smak żywności, a nie dostarcza kalorii. Zgodnie z obecnym stanowiskiem SCF-u jej spożycie jest bezpieczne. Warto jednak uważnie obserwować najnowsze doniesienia i stosować się do wytycznych. Żywność ze słodzikami, w tym z sukralozą, powinna być spożywana jako zamiennik cukru i w umiarkowaniu. A podstawę zdrowego stylu życia zawsze powinna stanowić zdrowa i prawidłowo zbilansowana dieta.
Bibliografia:
- Wierzbicka. „Słodziki” – aspekty żywieniowe i zdrowotne. WSZECHNICA ŻYWIENIOWA SGGW, maj 2014.
- Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r.
- Opinion of the Scientific Committee on Food on sucralose, 2000. SCF/CS/ADDS/EDUL/190 Final.
- Sylvetsky AC, Rother KI. Trends in the consumption of low-calorie sweeteners. Physiol Behav. 2016;164:446-450.
- Stanowisko Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością i Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego w sprawie stosowania niskokalorycznych substancji słodzących. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2012; 8:4:144 – 145.
- Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2019. Diabetologia Praktyczna 2019; 5:1. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, Via Medica.
Najnowsze komentarze