dodany12.11Węglowodany, które potocznie znane są pod nazwą cukrów, są paliwem dla naszych mięśni i mózgu. Nie tylko regulują one przetwarzanie tłuszczów poprzez utlenianie kwasów tłuszczowych, ale również budują struktury komórek naszego ciała. Z tego względu nie powinniśmy ich całkowicie wykluczać z naszego jadłospisu.
Rodzaje cukrów – czym się od siebie różnią dwucukry, cukry proste i wielocukry?
Węglowodany dzielimy na jednocukry, dwucukry i wielocukry. Podział ten bazuje na ich budowie, która z kolei przekłada się na to, jak są trawione, wchłaniane, a następnie wykorzystywane przez organizm. Jednocukry to najprostsze z cukrów – zalicza się do nich glukozę i fruktozę. Nie wszyscy znają galaktozę, czyli cukier mleczny.
Dwucukry to z kolei sacharoza, laktoza i maltoza. O sacharozie kilka słów powiemy poniżej, natomiast laktoza to cukier mleczny (obecny również w mleku kobiet karmiących), a maltoza – słodowy. Maltoza odpowiedzialna jest za charakterystyczny posmak piwa.
Do wielocukrów zaliczamy błonnik pokarmowy, pektyny, celulozę, ligninę i wiele innych związków. Nie są one przyswajane przez ludzki organizm, ale mają tę właściwość, że delikatnie drażnią ściany jelita, przez co pobudzają ruchy perystaltyczne. Dzięki temu ułatwiają wypróżnianie i przyspieszają metabolizm.
Sacharoza – najpopularniejszy z cukrów
Sacharoza, czyli najpopularniejszy cukier o charakterystycznej białej barwie, występuje w większości produktów spożywczych, jednak spożywana bez umiaru może być szkodliwa. Jest to dwucukier, który pozyskujemy z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Jej niewielkie ilości znajdują się również w różnych warzywach, owocach i produktach zbożowych. Najwięcej sacharozy odnajdziemy w suszonych owocach różnego rodzaju, a także mango, morelach, mandarynkach, ananasie. Źródłem sacharozy są także warzywa: kukurydza, groszek zielony, fasole i wspomniane buraki.
Specjaliści zalecają, aby sacharozę zastępować innymi węglowodanami, w szczególności cukrami złożonymi, a także alternatywami jak ksylitol, pochodzący z kory brzozy. Cukry złożone zapewniają stały poziom glukozy we krwi, dzięki czemu nie mamy charakterystycznych spadków sprawności, napadów senności etc. Nie oznacza to jednak, że z naszej diety bezwzględnie powinna zostać usunięta sacharoza – jej obecność jest dopuszczalna, ale to zdecydowanie cukier, który ma najmniej zalet ze wszystkich węglowodanów.
Całkowite redukowanie którejkolwiek z grup składników odżywczych, w tym węglowodanów, może prowadzić do problemów zdrowotnych; jednak ograniczenie spożycia cukru białego ma korzystne przełożenie na samopoczucie oraz nasz wygląd.
Jakie są normy spożycia węglowodanów?
Zgodnie z zasadami prawidłowego żywienia, aż 55% energii powinno pochodzić z cukrów. Jak widać, węglowodany są niezbędne do funkcjonowania. Ich rolą jest również produkcja serotoniny, czyli hormonu szczęścia – to dlatego czując się źle psychicznie, często odruchowo sięgamy po słodycze. Chociaż węglowodany są bez wątpienia niezbędne do prawidłowego przebiegu naturalnych procesów w organizmie, warto wiedzieć o nich więcej i nie spożywać ich w nadmiarze – zarówno niedobory jak i zbyt duża podaż cukru w diecie mieć poważne skutki dla zdrowia.
Specjaliści żywienia informują, że nie powinniśmy spożywać więcej, jak 6 łyżeczek sacharozy dziennie. Taka liczba jest optymalna, aby zapewnić sobie energię i dobre samopoczucie, ale jednocześnie nie obciążać nadmiernie naszego organizmu.
Najnowsze komentarze